Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

ΡΑΕ με...."αλουμίνιο"


του Σταμάτη Θεοδωρόπουλου                   Κατά τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου με έκπληξη πληροφορηθήκαμε την απόφαση της μόνιμης επιτροπής διαιτησίας της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας υπέρ της Αλουμίνιον της Ελλάδας (Όμιλος Μυτιληναίου) και κατά της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα η τελευταία να ζημιώνεται κατά 109 εκ. ευρώ!

Την τελευταία πενταετία η προσωρινή τιμή στην οποία διέθετε η ΔΕΗ το ρεύμα στην «Αλουμίνιον» ήταν περίπου 43 ευρώ/MWh, ενώ η μέση τιμή του ρεύματος για τις βιομηχανίες που είναι συνδεδεμένες στην υψηλή τάση υπολογίζεται γύρω στα 70 ευρώ/MWh. Την ίδια ώρα η ΔΕΗ αναγκάζεται να αγοράζει από τις μονάδες παραγωγής ρεύματος που κατέχει ο Μυτιληναίος, κοντά στα 70 ευρώ τη MWh από τη μονάδα συνδυασμένου κύκλου και πάνω από 90 ευρώ από τη μονάδα συμπαραγωγής. Αυτή η πρώτη απόφαση της ΡΑΕ όπως ήταν φυσικό έφερε αναπόφευκτα τη ΔΕΗ στη θέση να ζητήσει τη διαιτησία η οποία και αποφάνθηκε στις αρχές Νοέμβρη.

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΔΜ ΔΕΗ 08.11.2013




ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τέως Διευθύνων Σύμβουλος ΛΑΓΗΕ

Απελευθέρωση αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας
 Η Ελληνική πρακτική και πραγματικότητα
Α Υ Ρ Ι Ο  ΤΙ ;


Θα μου επιτρέψετε μια εξαιρετικά σύντομη αναφορά στην ιστορία της εξέλιξης των αγορών μετά τον πόλεμο.

Κατά την άποψή μου ο πραγματικός νικητής του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η ιδεολογία της επιστήμης.  Μια νέα ισχυρή ομάδα τεχνοκρατών είχε ανέλθει στις ΗΠΑ στην Βρετανία και στην Σοβιετική Ένωση, οι οποίοι είχαν χρησιμοποιήσει επιστημονικές ιδέες για να σχεδιάσουν και να οργανώσουν την πολεμική προσπάθεια.  Τώρα πίστευαν πως μπορούσαν να εφαρμόσουν τις ίδιες μεθόδους σε καιρό ειρήνης, ώστε να μεταμορφώσουν τις κοινωνίες.

Ο κρατικός-κεντρικός σχεδιασμός θεωρείτο ως το μέλλον.  Οι παλιές συντηρητικές ιδέες περί ελεύθερου εμπορίου αντιμετωπίζονταν ως παραδοσιακές και μη-επιστημονικές και συνεπώς ως κακές (Adam Smith / laissez-faire).  
Έτσι στον Τομέα της Ενέργειας αναπτύχθηκαν κρατικοί κολοσσοί – καθετοποιημένες επιχειρήσεις, οι οποίοι ουσιαστικά ανέλαβαν το ρόλο του κύριου μοχλού ανάπτυξης, επενδύοντας εξαιρετικά αποτελεσματικά τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών τους.

Τυπικό τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η ΔΕΗ, η ιστορία της οποίας είναι γνωστή και για την οποία ο χαρακτηρισμός ως «μοχλού ανάπτυξης» της Ελληνικής Οικονομίας είναι απόλυτα συνυφασμένος με το όνομά της.   

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ 08.11.2013



ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΔΜ-ΔΕΗ & ΤΕΕ
8/11/2013
«Ιδιωτικοποιήσεις: Θεωρία και εμπειρία μετά από τρεις δεκαετίες»
Σταύρος Μαυρουδέας
Τμήμα Οικονομικών
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας


Ι. Ιδιωτικοποιήσεις: μία προβληματική νεοσυντηρητική πολιτική
Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Προβάλλεται από τις συντηρητικές κυβερνήσεις Ρέηγκαν και Θάτσερ (στις ΗΠΑ και στο ΗΒ αντίστοιχα) αν και έχει ήδη προηγηθεί η δοκιμαστική εφαρμογή τους την προηγούμενη δεκαετία από τις στρατιωτικές δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής (π.χ. Χιλή).