ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΤΗΣ ΔΕΗ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ 

Η ομιλία του προέδρου της ΔΕΗ την 25/1/2015 προσφέρεται για πολλές αναγνώσεις και συμπεράσματα. Θεωρούμε χρήσιμο να σταθούμε σε κάποια χαρακτηριστικά σημεία της.

Ο Πρόεδρος μίλησε για τις "τέσσερις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΔΕΗ":

• την οικονομική της κατάσταση (αυξημένες ανάγκες χρηματοδότησης, μείωση εισπράξεων-αύξηση οφειλών, μείωση λειτουργικής κερδοφορίας)
• Μείωση της λιγνιτικής παραγωγής, που θα συρρικνωθεί σημαντικότατα μέχρι το 2030 (θα μείνει το 40% περίπου της αντίστοιχης του 2009).
• την υποχρεωτική μείωση του μεριδίου της λιανικής, όπου μάλιστα προβλέπεται σημαντική απώλεια κερδοφόρων και καλοπληρωτών πελατών και διατήρηση αυτών που δεν μπορούν (ή αποφεύγουν) να πληρώσουν ("...με καταστροφικές συνέπειες για την Επιχείρηση").
• Η ουσιαστική δραστηριοποίηση της ΔΕΗ στις ΑΠΕ αλλά και σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες (εντός και εκτός Ελλάδας).

Καταρχήν μια υφολογική παρατήρηση: 

Η ανενδοίαστη υιοθέτηση του αγγλοσαξονικής προέλευσης του μανατζερίστικου όρου "προκλήσεις" αντί του ελληνικότατου "σοβαρότατα προβλήματα" δεν είναι ποτέ αθώα. Υπονοεί την αποδοχή ενός εξωτερικού περιβάλλοντος ως δεδομένου, μη αμφισβητήσιμου (και μη συζητήσιμου, προφανώς), στο οποίο οφείλει να προσαρμόζεται αναντίρρητα κάθε σκέψη και δραστηριότητα. 

Αν και ο ίδιος το ξέρει πολύ καλά δεν το ονομάζει. Δε μιλάει για τον καπιταλισμό (αναγκαστικά νεοφιλελεύθερο, σήμερα) στον οποίο οφείλουμε (μνημόνια γαρ, υποτίθεται) να υποταχτούμε (σύμφωνα με την ιδεολογική τοποθέτηση που ασπάζεται και o ίδιος), σαν να πρόκειται για φυσικό φαινόμενο στο οποίο είναι μάταιο να αντιστέκεσαι.

Επερχόμενη καταστροφή λοιπόν αλλά ας το παλέψουμε, κατά τον κ. Παναγιωτάκη. Να βάλουμε το μυαλό μας και όλες μας τις δυνάμεις για να σώσουμε "οτιδήποτε κι αν σώζεται", σ' αυτό το παιχνίδι με σημαδεμένη σε βάρος μας τράπουλα και με προφανείς πια σκοπούς, που ο κ. πρόεδρος δε θέλει να περιγράψει. 

Να γίνουμε (επιτέλους, συνάδελφοι) μια καθαρά καπιταλιστική επιχείρηση, τόσο στο χώρο της ενέργειας (στο βαθμό που θα μας το επιτρέπει ο αδυσώπητος ανταγωνισμός) όσο και σε άλλους τομείς (που θα μας αφήσουν να μπούμε μόνον εφόσον αλλάξουμε μυαλά και γίνουμε κανονική επιχείρηση).

Αν δεν το ξεκινήσουμε τώρα, θα μας εξαναγκάσουν οι νέοι ιδιοκτήτες της ΔΕΗ (αυτό δεν το είπε ακόμα).

Υπάρχουν ακόμη στην καινούρια ΔΕΗ στελέχη με αθεράπευτα φιλολαϊκή (ή και αντικαπιταλιστική) ιδεοληψία που μπορούν να εναντιώνονται σε τέτοιες προκλήσεις; (ούτε αυτό το ρώτησε ευθέως ακόμη ο πρόεδρος). 

Είπε όμως ότι: 

"...για την επίτευξη των στόχων μας δεν υπάρχουν ταμπού. Καμία προκατάληψη δε μπορεί να στέκεται εμπόδιο..." και όποιος κατάλαβε.

Από τον Σύλλογό μας προέρχεται ο πρόεδρος, με πολλές μάλιστα συνδικαλιστικές "περγαμηνές" στην Επιχείρηση.

Δεν εκφράζει όμως τις αξίες που χαρακτήριζαν τον Σύλλογο, την πλειοψηφία τουλάχιστον των συναδέλφων. 

Μιλάει (και ασπάζεται;) τη νεογλώσσα των αντιπάλων μας, στο όνομα του ρεαλισμού.